Categorie archieven: Gedichten

White night

In the silence of the night
the white
brightness surrounding me
stops my mind from whirling.

Twirling round on the virgin earth
only my footsteps confine me
bewitching
not desolate but consolidating.

Let me be snow
let me be  cold
blowing holes
in suffocating heat
and leave me dancing in the night.

Strekdam bij nacht

Over de rug van de dam loop ik naar het einde
waar het licht is.
Links vloeit het zwarte water over in donkere lucht.
Rechts staan grote groenverlichte bouwwerken
als buitenaardse kerstbomen te gloeien in de nacht.
Rode lampen van bakens en turbines knippen aan en uit.
Ik proef zout op mijn lippen.
De zee klinkt verkouden:
"Ha... tsjoe! Ha...tsjoe!"
breken de golven op het basalt

Omdat het nacht is, kan ik fantaseren
dat het kliffen zijn waar de
zee op stuk slaat.
Een paar betonnen randen
in het water, een micro haventje.
De lampen op de kade,
thuiskomen.
Beter niet te hoog
over de dijk kijken dan,
niet te ver vooruit,
alleen wat er voor mijn
voeten komt, een paar stappen
voor me, dat is mooi
genoeg.

Mist

In het bos ligt nog sneeuw. Het is papperig en nat. Aan het eind van de middag begint zich mist te vormen boven de koude grond.

De mist trekt op

Versluiert mijn weg,

Omhult mij met vragen:

Waar kan ik heen?

Hoelang nog?

( )

Later is wazig,

Gehuld in raadsels

Waar ligt het antwoord?

Hoeveel verder moet ik tastend

Zoeken door nevel omgeven?

De ene en de andere kant

Aan de ene kant

begint je leven

Aan de andere kant

ga je de dood tegemoet

 

Aan de ene kant

ben je vol vreugde

Aan de andere kant

ben je leeg en droevig

 

Aan de ene kant

ben je verwachtingsvol

Aan de andere kant

ben je uitgeblust

 

Aan de ene kant

ligt de wereld aan je voeten

Aan de andere kant

drukt de wereld zwaar op je nek

 

Aan de ene kant

neem je het leven op je

Aan de andere kant

laat je het leven van je afglijden

 

Aan de ene kant

klamp je je vast

Aan de andere kant

laat je los

 

Aan de ene kant

is er verval

Aan de andere kant

is er vernieuwing

In the air

I'm flying up in the air,
in a serene sphere
of utter calm and tranquility
the world far below
I rise above the hustle and bustle
all my troubles and fears left behind.

Before me I see an orange-pink rim
skimming the clouds
the vast sea, blue dotted
with whites of cloud, the sky
everything looks untouched and pure
I wish I could be forever
right there... in the air.

Storm

Deze storm kan bergen verzetten

dijken van water verplaatsen zich

buigen voor de kust en

bijten in het zand

Groengrijze golven storten zich op het strand

onder donderend gedreun worden

brekers verzwolgen

het zand van de duinen afgetroggeld

Dit samenspel van zee en Zuidwester is

adembenemend, de wind boetseert

prachtige sculpturen in de

aangevreten duinen, hoe zoiets destructiefs

toch zo mooi kan zijn.

Een mooi begin!

En om het jaar mooi te beginnen, haal ik een tekstje uit het archief van 2 jaar geleden:

Hij begon

in het begin

Hij sprak en vormde

de wind waaide

het water vloeide

omdat Hij begon

leven wij en laven ons

denken wij en aanschouwen

de grootsheid van zijn creaties

zijn luister en majesteit

ervaren wij de liefde

mededogen en verwondering

omdat Hij begon

en steeds opnieuw begint

Oorlogsgebied

Het was al geen dichtbeboomd bosje,

nu is het een slagveld,

oorlogsgebied.

Gevelde bomen liggen als

oorlogsslachtoffers verspreid

over de omgeploegde bosbodem:

Machtige beuken, die eens pronkten met hun prachtige kronen;

Majestueuze Douglassparren, machteloos liggen ze,

kaal, ontkroond en ontdaan van ledematen langs mijn

pad, dat geen pad maar

tankroute is geworden, met aan weerszijden

loopgraven en wallen opgeworpen aarde.

Knetterende, nietsontziende machines

verscheuren de stilte.

Weg, de liefelijke boslaantjes.

Alles ziet er zo hopeloos triest uit…

Waar is de barmhartigheid?

Waar is de schoonheid gebleven?

Mourning forest

Na een wandeling in een mistig druipend bos, waar net een heleboel bomen waren gekapt, borrelden deze dramatische gedachten op:

Today the trees are crying:

Cold drops dripping on the

Wet forest floor, for all their

Siblings who have been

Put down, their lives

Cut short, just their

Stumps remaining.