Afgelopen week hebben we de eerste hommels weer mogen begroeten in onze tuin. Gelukkig bloeit de winterheide nog, dus konden ze daar genieten van een lekker nectarmaaltje. Wat een fijn geluid om de hommels weer om je heen te horen zoemen. Je doet je ogen dicht met je gezicht in de zon en waant je al in de zomer.
Maandelijks archief: februari 2021
Merelzang
Voor mij begint de lente pas echt als ik de merel na de winterperiode hoor zingen. Een paar avonden terug begon hij weer. De mannetjesmerel (de zwarte, het vrouwtje is bruin) gaat vaak ergens hoog zitten, bovenin een boom of zoals eergisteren op de schoorsteen van ons dak. Op die manier kan hij goed zijn geluid over heel zijn territorium laten horen. Vervolgens kun je genieten van een miniconcertje, want mooi zingen, dat kan hij! Als je hem ook wilt horen, klik dan hier: https://www.youtube.com/watch?v=uQ6ZYOhuFdc
musjes met plukjes
De mussen in onze tuin zijn de hele dag druk met het verzamelen van allerlei takjes, pluisjes, grassprietjes en plukjes mos. De een probeert z’n snaveltje nog voller te proppen dan de ander. Ze hebben duidelijk nesteldrang en maken bijna ruzie om het beste nestmateriaal. Ontzettend leuk om een tijdje naar te kijken.
De natuur gaat door
De lente gaat door, maar mijn dagelijkse post stopt. Het duurt te lang. Iedere keer wordt de lockdown weer verlengd. Waar is het einde van deze tunnel? Ik zal zeker nog geregeld wat posten van mijn ervaringen in de natuur, maar niet meer dagelijks. I’m sorry folks.
Lente
De lente barst op alle mogelijke manieren los. Was vorige week alles nog in vorst gevangen, nu breekt het water open. Alles wat fluiten kan, fluit en alles wat tjilpen kan, tjilpt. Geuren komen los in groen en zoetig rood. De planten, struiken, bomen bloeien op, bevrijd uit een ijskoude greep. De zon schijnt uitbundig en brengt alles en iedereen weer tot leven.
En wat een heerlijk gevoel om de wind langs je blote armen te voelen waaien. Alsof ze voor het eerst worden vrijgelaten na maandenlange opsluiting. It brings a spring in my step :-).
Andere sporen
Een tijdje terug schreef ik over mossen en de sporen die ze in de winter vormen. Nu loop ik elke dag langs een muurtje. Tot nu toe was het me niet eens opgevallen, maar de mosjes die daarop groeien, hebben ook sporen gevormd. En als je die van dichtbij bekijkt, zit het zo mooi in elkaar. De ragfijne steeltjes met daarboven de roodbruine, puntige sporenkapsels. En als je zo over het hele muurtje kijkt, lijkt het alsof er een groenbruin dekentje overheen ligt, dat ook nog eens zacht aanvoelt. Prachtig toch?
IJspatronen
Op een slootje waar nog wat ijs lag, zag ik deze bijzondere patronen vanmiddag. Het ijs was behoorlijk gelijkmatig geribbeld en in de minder dikke richels zaten kleine gaatjes. Het zag er heel bijzonder uit! Alsof iemand met een stokje de patronen heel precies erin had gemaakt.
Raadselachtig
Vandaag zag ik een bijzonder fenomeen: aan de ene kant van het bospad lag bijna geen sneeuw meer, terwijl aan de andere kant nog een behoorlijke witte laag te zien was. De sneeuwvrije gedeeltes waren meestal de met mos bedekte delen, maar niet altijd. De sneeuwplekken waren meestal onder jonge loofbomen te vinden, maar ook niet altijd. Sommige paden waren droog en sneeuwvrij, terwijl andere nog vol met sneeuw en water waren. In eerste instantie dacht ik dat het te maken had met beschutting. De open loofboomgedeeltes staan meer bloot aan kou, maar ook nu aan de warme regen. Of het kan te maken hebben met de ondergrond. Misschien als er een ondoordringbare laag vlak onder de bosgrond zit en het water slecht weg kan, de grond sneller bevriest en de kou ook langer vast gehouden wordt. Ik weet het niet en vind het nogal raadselachtig …
Tegen de klippen op
Vanmorgen zag ik deze narcissen door de sneeuw heen prikken. Ondanks de kou en ongetwijfeld half bevroren grond groeien ze tegen de klippen op. Wat een mooi voorbeeld van veerkracht. Ook al zit alles tegen en moet ze dwars door een dikke laag sneeuw heen, de narcis zet door! Ik weet niet of ik me daaraan kan meten, maar ik kan me er wel over verwonderen.
Mist
In het bos ligt nog sneeuw. Het is papperig en nat. Aan het eind van de middag begint zich mist te vormen boven de koude grond.
De mist trekt op
Versluiert mijn weg,
Omhult mij met vragen:
Waar kan ik heen?
Hoelang nog?
( )
Later is wazig,
Gehuld in raadsels
Waar ligt het antwoord?
Hoeveel verder moet ik tastend
Zoeken door nevel omgeven?