Weer of geen weer, droog of nat, zomer of winter, een elfenbankje kun je altijd wel tegenkomen in het bos. Hij groeit op dood hout van voornamelijk loofbomen en is het meer dan waard om even bij stil te staan. Zo prachtig als de witte rand contrasteert met het bruin. In het bruin zie je vervolgens die rand steeds weer terugkomen in de zwarte lijnen, wat een mooi lijnenspel is dat. En als je kijkt hoe de afzonderlijke zwammen dakpansgewijs boven elkaar staan, alsof ze het hebben afgestemd met elkaar om op deze manier zoveel mogelijk vocht op te vangen en naar de boom te leiden (wat ook best waarschijnlijk is). Een kunstenaar zou het mijns inziens niet mooier kunnen maken!
