Ons huwelijk staat op springen. Ja je leest het goed. Het is slecht gesteld met de relatie tussen mij en Stofzuiger. De stofzuiger en ik, wij matchen gewoon niet goed. We kunnen niet samen door één deur en volgen zelden samen hetzelfde spoor. We hebben altijd ruzie. Ik wil vooruit, hij wil altijd blijven waar hij is. Of hij is opeens in een jolige bui en begint overmoedig koppeltje te duiken van de trap. Het is vragen om ongelukken met hem. Soms, als ik maar een paar seconden z’n neus tussen de kussens van de bank duw, begint hij moord en brand te loeien alsof ik z’n ingewanden eruit probeer te trekken, ofzo. Belachelijk gewoon! Hij valt over de lulligste obstakels en weet zich iedere keer weer moedwillig klem te zetten in z’n eigen snoer. En als ik hem dan eens ruw laat merken mij te volgen, zoals een goed stofzuiger betaamt, weigert hij theatraal en begint te steigeren! Wat denkt hij wel? Dat hij de baas is? Echt niet en dat zal ik hem laten merken ook! Ik laat hem alle hoeken van de kamer zien. En als hij mij pijn doet, krijgt hij zo’n dreun terug dat de onderdelen door de kamer vliegen. Net goed.
Als het zo doorgaat, sta ik niet meer voor mijn daden in. Dan vind je op een dag alleen nog een klein zuigmondje of een aan-en-uit-knopje ergens in een hoek van de schuur met een botte bijl ernaast. Dus voor zijn eigen bestwil ga ik hem vandaag nog aan de kant zetten. Het is over en uit. Ik ga er geen energie meer in steken. Tenslotte is de machine er voor de mens en niet de mens voor de machine. Als hij dat eerder had begrepen, was er misschien nog hoop geweest voor dit huwelijk. Nu is het te laat.
Hij wordt bedankt voor bewezen diensten, voor de jaren van hulp bij het verwijderen van haren, stof en rommel van vloeren, tapijten, meubels en plafonds. Ook al moest ik zelf steeds weer de haren en het stof uit z’n borstels pulken en z’n opslagzak en filters vervangen. Ondanks ons onoverkomelijk verschil van inzicht omtrent leiderschap, heeft hij het, denk ik naar eer en geweten gedaan. Hij wordt bedankt!
Nu ga ik op zoek naar een zuigertje, die rustig en volgzaam is en zich niet steeds vastbijt in zeil of snoeren of naar believen de trap afdondert.