Dus je hebt je voortuin geplaveid met leigrijze stenen,

Twee vierkanten gemaakt, gevuld met grijs grind,

Twee vierkante antraciete stenen bakken daarrin gezet,

En dan?

Het hellend vlak ofwel:

Het schuine plateau,

Een contradictie in terminus?

Of zou het meer een glijbaan zijn?

Dan duurt het niet lang

Of je bent gauw beneden.

 

Vlak is zo oppervlakkig

Zo weinig diepgaand,

Zou dat dan beter zijn?

Of is vlak gelijkmatig?

Zonder veel hoogte- of dieptepunten,

Waar oneffenheden met uitgestreken gezicht

Worden gladgestreken?

 

Hellend lijkt op toegeven,

Je inlaten met hel en verdoemenis,

Tergend langzaam de afgrond in.

Maar wat als de helling naar

Een warm bad van liefde leidt?

 

Waar wordt dan het heil verkregen?

Bovenop de ijle hoogvlakte van het conservatieve gelijk?

Onderweg, al schuivend naar … ja wat eigenlijk?

De poel van het verderf?

Of is er onderaan een onpeilbare diepte

Waar barmhartigheid en mededogen

De boventoon voeren?