Ik sta middenin de kruising van Durham Cathedral onder de grote toren met achter mij het koor, St. Cuthbert’s graf en het grote Rose-window en voor mij het grote schip en het hoge westelijke raam aan het eind. Ik lees het aangegeven gedeelte (in ‘a pilgrim in Durham Cahtedral’) uit Genesis 28 over Jacob die overnacht in Bethel. Een paar dagen terug las ik dat stuk ook al en nu dus weer op deze speciale plek.
“The Lord stood beside him and said” en ik ervaar hetzelfde, dat God naast mij staat op dat punt middenin die grote kathedraal met allerlei mensen die om me heen lopen, maar toch alsof ik daar alleen sta en er een lichtende trap van bovenuit de toren naar beneden afdaalt en de Heilige Zelf naast mij komt staan en zegt: “I am the Lord, (…) the land on which you lie I will give to you and to your offspring (…) And you shall spread abroad tot the west, east, north and south (…). Op dat punt kijk ik recht vooruit naar het westen, dan achterom naar het oosten, naar rechts naar het noorden en links naar het zuiden, alsof je de windstreken zo kunt aanraken, zo tastbaar… en tegelijk ook dat de hele aarde wordt overspannen door Gods aanwezigheid, die niet beperkt is tot alleen dit punt hier en nu, maar alle windstreken bedekt. Dat geeft zoveel ruimte! Zoals het lied “There’s wideness in God’s mercy, like the wideness of the sea.”
En verder spreekt God: “Know that I am with you and will keep you wherever you go and will bring you back to this land; for I will not leave you until I have done what I have promised you.”
Dat raakt mij diep. God die altijd met mij mee zal gaan en zijn belofte houdt, ook aan Jakob, ook al duurde het misschien nog 20 jaar voordat hij weer terugkwam in Bethel.
Daarna loop ik naar de schrijn, waar het graf van St. Cuthbert is. Het morgengebed vindt daar plaats. Korte gebeden worden afgewisseld met stukjes tekst over het leven van Cuthbert. Ik werd geraakt door een van de gebeden: “God of strength, give us the wisdom to hear your call, and the strength to follow the path you have set before us. Help us, as you helped Cuthbert, not to be ruled by our own desires, but to live for others, and not ourselves. Lord in your mercy, Hear our prayer.” Een bijzondere parallel met een inspirerende tekst uit Galaten 5 vs. 13 “U bent geroepen om vrij te zijn. Misbruik die vrijheid niet om uw eigen verlangens te bevredigen, maar dien elkaar in de liefde.” Aan het eind van de ‘service’ spreken we na het Onze Vader nog dit gebed uit: “Open our eyes Lord, to see your glory, open our ears, Lord, to hear your call; open our lips, Lord, to sing your praises. Then guide us on our pilgrimage of faith, that with the memory of Cuthbert in our minds, and the spirit of Cuthbert in our hearts, we may walk with him who is the Way, the Truth and the Life, and find our freedom in his service; even our Lord and Savior, Jesus Christ, Amen.”
Daarna heb ik nog een tijdje in de ‘Chapel of the Nine Altars’ gezeten (waar ik overigens maar 3 altaren vond). Erg mooi vind ik het geborduurde kleed op het altaar voor Aiden, Bede and Cuthbert. Het icoon en de persoon van St. Hild, Abbes of Whitby uit de 7de eeuw vind ik heel bijzonder. Vooral om te lezen hoe deze vrouw geëerd wordt om haar geloof en voorbeeld van vredezoekend leiderschap. Extra aansprekend wordt het voor mij als het bijbehorende Bijbelgedeelte Efeze 4:1-6 is. Laat dat nou net mijn credo zijn.
Ik zit ‘vol’ en ga weer naar buiten, de regen in. Ik loop nog door de regen naar de rivier, maar er is niets meer te zien, qua otters, dippers or anyting like that. Daardoor krijg ik een dringende behoefte aan een goede bak koffie en die ben ik in de Riverview Kitchen gaan drinken, met mooi uitzicht op de rivier, zodat ik toch in de gaten kan houden of er heel misschien nog enig wildlife te bespeuren valt.
Hoe dan ook, ik geloof dat God hier bij mij was en dat hij bij mij blijft ook als ik straks weer terug ga naar Nederland. I will be back, I’m sure of it.