Wat is dat toch met vrijheid of vrije tijd, dat hoe meer je ervan hebt, hoe minder je het (over het algemeen) waardeert.

Als je heel druk bent, kun je snakken naar een vrije dag of het weekend en leef je helemaal op. Als je alle dagen de vrijheid hebt om naar believen te doen wat je wilt, is dat op een gegeven moment niet leuk meer. Tenminste, als je niks zinnigs meer kunt bedenken of al je doelen van dingen die je altijd al had willen doen, hebt gehaald.

Je zou zeggen, dat zoveel vrijheid het ultieme geluksgevoel op zou leveren, want dat was nu juist waar je al die tijd toen je razend druk was naar verlangde… Toch is dat vaak niet zo.

Blijkbaar is het belangrijk voor een mens om een doel in zijn/haar leven te hebben. En die doelen hoeven op zichzelf niet groot te zijn. Het kan ook gewoon iets zijn als: nieuwe mensen leren kennen, een taal leren, integreren, meer bewegen. Of juist wel groot, zoals je kinderen opvoeden, er voor ze zijn, of er zijn voor je naaste in nood. Als je maar iets hebt, waar je voor leeft, wat je het gevoel geeft dat je nuttig bent en dus: waardevol.