In mijn hoofd haken zich vaak woorden vast, die ik graag op wil schrijven. Het zijn niet altijd even samenhangende woorden. Soms kleine gedichtjes, grappige woordspelinkjes of gewoon een soort repeterende breuk-zin. Het is misschien niet zoveel bijzonders, maar het geeft me altijd veel plezier om ze op te schrijven en ermee te spelen.

Daarom, in het kader van mijn ‘stilte-oefeningen’, als er ook vaak gedachten opborrelen en woorden en zinnen zich zomaar spontaan vormen, wil ik ze hier gaan opschrijven. Het zijn vaak indrukken, bijvoorbeeld tijdens de wandelingen die ik de laatste tijd veel maak. De indrukken laten woorden achter, die zich vastzuigen aan mijn zintuigen als pokken aan een rots.

Dat voelt heel aangenaam en prettig, als een warme liefkozing, die ik kan laten voortduren door steeds te blijven goochelen, walsen, dansen en draaien met woorden. I love it.

With words you can go anywhere :-)!

Had ik al verteld van de twee bejaarden, die ik pas tegenkwam, waarbij deze woorden bleven haken?

Twee oudjes

schuifelen, keuvelend

leunend op elkaar

langzaam voort

hij een beetje meer dan zij…