By grace alone

Ik ben gelovig. Dat is geen schande, juist veel meer een zegen.

Ik wil mijn leven graag laten leiden door degene die mij bedacht en ontworpen heeft, God, mijn hemelse Vader. Dat is overigens gemakkelijker gezegd dan gedaan. Je zit er zelf altijd tussen hè?

Nu geloof ik ook niet dat de leiding van God buiten mijzelf als persoon omgaat. Als zou God, onafhankelijk van wie ik ben, een mooi plan bedacht hebben en zeggen: ‘Zo ga dit maar doen, houd je aan de regels en red je er maar mee’. Nee, hij beweegt met je mee. Hij kijkt naar wie ik ben en wat goed voor mij is. Hij geeft mijn leven een doel en kent de route die het beste bij mij past. En op elk kruispunt van mijn leven, probeer ik te zoeken naar de weg die God mij zou adviseren.

cropped-lochmarree1.jpgDie weg loopt overigens niet in een statische rechte lijn. Het is meer een kronkelig bergpad met ups en downs, waarbij je soms het spoor helemaal bijster bent en soms een prachtig vergezicht krijgt. Krijgt ja, want dat geloof ik ook: Alles wat ik heb en ben en doe, heb ik gekregen. Genade heet dat. Daarom mijn motto: ‘By grace alone’. Er is niets dat ik zelf zou kunnen doen of bewerken.

Bij zoiets als gezondheid kun je je dat nog voorstellen. Niemand heeft zijn gezondheid volledig zelf in de hand. Je kunt nog zo gezond eten en leven, toch kan er kan zomaar een pijn of ontsteking of kanker ergens de kop opsteken. Maar ik geloof dat het verder gaat. Alles wat ik kan en doe, komt namelijk voort uit wie ik ben, mijn persoonlijkheid, mijn ik, mijn genen. Die heb ik niet zelf bedacht, niet in deze samenstelling, niet door mijn eigen omgevingsfactoren uit te zoeken, niet door er hard aan te werken. Ik heb ze gekregen, ik ben zo (op)gegroeid en een klein beetje schuren en slijpen eraan lukt nog wel, maar de kern van wie ik ben en wat ik kan, is een gave. Net als talent een gave is. Daarom: door genade alleen, zomaar gratis gekregen, zonder dat ik er om vroeg, zonder dat ik er mijn best voor heb hoeven doen, ben ik wie ik ben met mijn gaven en talenten.

God weet dus precies wie ik ben en wat ik kan, waar ik goed in ben, wat ik moeilijk vind. Hij heeft mij tenslotte ontworpen met de genen en omgevingsfactoren die voorhanden waren. Hij weet dan ook wat het beste bij mij past, waarin ik het beste tot mijn recht en tot mijn doel kom. En door naar hem te luisteren en mij door hem te laten leiden, kan ik God eren. Hem komt namelijk de eer toe, omdat hij mij heeft gemaakt en mijn leven richting geeft. Het is niet mijn talent of mijn verdienste dat ik kan schrijven. God heeft mij die gegeven en dat is een zegen!

Daar ben ik God dankbaar voor.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *